โรคที่สาคัญ ของ สตรอว์เบอร์รี่
การทำอาชีพเกษตรกรรม คงจะหนี้ไม่พ้นเรื่องเหล่านี้ นั้นก็คือ โรค, แมลง, ศัตรูพืช, วัชพืช สตรอว์เบอร์รี่ก็เหมือนกัน โรคที่สาคัญ ของ สตรอว์เบอร์รี่ มีดังต่อไปนี้
โรคที่เกิดจากเชื้อไวรัส จะแสดงอาการใบหยิก ย่น ใบผิดรูปร่าง ใบม้วนขึ้น หรืออาการใบด่าง ต้นเตี๊ย แคระแกรน ข้อสั้น ทรงพุ่มมีใบแน่น ขนาดใบเล็กกว่าปกติ พบว่าส่วนใหญ่เกิดจากแมลงปากดูด เช่นเพลี้ยอ่อน เพลี้ยไฟ และไส้เดือดฝอยบางชนิดเป็นพาหะของโรค
การป้องกันและกำจัด
โดยใช้ต้นพันธุ์ที่ผ่านการรับรองว่าปลอดเชื้อไวรัส หรือเป็นพันธุ์ที่ต้านทาน บำรุงให้ต้นพืชแข็งแรง กำจัดแมลงที่เป็นพาหะของโรค โดยใช้สารสะกัดสะเดา หรือกับดักกาวเหนียว เป็นต้น โรคนี้เมื่อเกิดแล้วไม่สามรถรักษาให้หายได้ เมื่อพบควรถอนและเผาทาลายทันที
*-*-*-*-*-*
โรคแอนแทรคโนส ของ สตรอว์เบอร์รี่ เกิดจาก ราคลอเล็คโตรตริคัม ซึ่งสามารถเกิดได้กับทุกส่วนของสตรอว์เบอร์รี่ ถ้าเกิดที่ไหลจะแสดงอากาศโดยเริ่มจากแผลเล็ก ๆ สีม่วงแดงบนไหลแล้วลุกลามตลอดความยาวของไหลสตรอว์เบอร์รี่ แผลที่ขยายยาวขึ้นจะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล ต้นไหลอาจยังไม่ตายแต่เมื่อย้ายตันไหลที่ติดเชื้อลงแปลงปลูกเมื่อสภาพเหมาะสมกับการเจริญเติบโตของเชื้อคืออากาศร้อนชื้น ต้นสตรอเบอรี่จะแสดงอาการอาการใบเฉา ต่อมาจะเหี่ยวอย่างรวดเร็ว จะพบว่าเนื้อเยื่อส่วนกอด้านในมีลักษณะเน้าแห้ง มีสีน้าตาลแดง โรคนี้สามรถเกิดกับผลสตรอว์เบอร์รี่ได้ด้วย จะพบอาการผลรักษณะวงรี สีน้าตาลเข้ม ผลบุ๋มลึกลงในผิวผล
 |
| โรคแอนแทรคโนส ที่ผลสตรอว์เบอร์รี่ |
ไม่ควรใส่ปุ๋ยในโตรเจนมากเกินไป และควรฉีดพ่นสารป้องกันกาจัดเชื้อราคลอเล็คโตรตริคัม เช่น อะซ๊อกซีสโตรบิน คาร์เบนดาซิม ไดฟีโนโคนาโซล โปรไซมิโดน เบโนมิล เป็นระยะๆ จนสภาพอากาศหนาวเย็นลงซึ่งเป็นสภาพไม่เหมาะสมต่อการเจริญเติบโตของเชื้อ
*-*-*-*-*-*
3.โรคใบจุด
โรคใบจุด ของสตรอว์เบอร์รี่ เกิดจาเชื้อรา รามูมาเรีย โรคนี้จะปรากฏกับ ต้นแม่ และต้นกล้า มักพบการระบาดในแปลงปลูกที่ปลูกสตรอว์เบอร์รี่เป็นเวลานาน ๆ แปลงที่มีวัชพืชมาก อาการเริ่มแรกจะเห็นแผลขนาดเล็กสีม่วงแก่บนใบ ต่อมาแผลจะขยายขนาดรอบแผลสีม่วงแดง กลางแผลสีน้ำตาลอ่อนถึงขาว บางครั้งอาจพบอาการที่ผลด้วย
การป้องกันและกำจัด
ถ้าพบอาการของโรคที่ใบ ให้เด็ดออกแล้วเผาทำลาย อย่าทิ้งไว้บริเวณแปลงปลูก หมั่นดูแลความสะอาดของแปลงอยู่เสมออย่าให้วัชพืชขึ้นรก ฉีดพ่นสารเช่น โปรคลอราช แมนโคเซ็บ ซิแนบ สลับกับ คาร์เบนดาซิม ไดฟีโนโคโนซาน
*-*-*-*-*-*
4. โรครากเน่าโคนเน่า
โรครากเน่าโรนเน่า ของ สตรอว์เบอร์รี่ เกิดจากเชื้อราไฟทอปเทอร่า จะพบการตายของราก โดยเริ่มจากปลายรากลุกลามต่อไปที่รากแขนงจะเน่าบริเวณท่อน้าต่ออาหารเป็นสีแดง อาการเน่าสามารถลามไปถึงโคนต้น ถ้าอาการไม่รุนแรงต้นอาจเพียงแคระแกรน แต่ถ้าแสดงอาการรุนแรงพืชจะตายภายใน 2-3 วัน
การป้องกันและกำจัด
ปรับปรุงดินให้ร่วนซุ่ย และระบายน้ำได้ดี ขุดดินตากแดดจัดๆ 2-4 สัปดาห์ก่อนปลูก อบดินก่อนทำการปลูก นอกจากนี้ยังมีการใช้เชื้อจุลินทรีย์ที่ต่อต้านเชื้อสาเหตุของโรค เช่น เชื้อราไตรโดคเดอร์ม่าผสมกับรำและปุ๋ยหมัก คลุกเคล้ากับดิน 1-2 สัปดาห์ก่อนปลูก สามารถป้องกันโรครากเน่าโคนเน่าได้
*-*-*-*-*-*
นักวิชาการส่งเสริมการเกษตรปฏิบัติการ
ศูนย์ส่งเสริมการเกษตรที่สูง จังหวัดกาญจนบุรี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น